Καλοκαιρινή άδεια στην Αθήνα                                              σημαίνει αφραγκία,                                                                    σημαίνει απ' τη ζέστη                                                            ξυπνάς και κοιμάσαι με δυσκολία                                              και μπάνιο κάνεις μόνο στο μπάνιο σου                                   για να αποφύγεις την ταλαιπωρία,                                            μια ώρα στην κίνηση για να πας παραλία                                    κι ένα μεροκάματο για έναν καφέ και λίγη σκιά.                    Καλοκαίρι στην Αθήνα σημαίνει                                                  πως μόνο μετά τα μεσάνυχτα θα βρεις ησυχία.

Καλοκαιρινή άδεια στην Αθήνα                                                σημαίνει να τρέφεσαι με ελιές, ντομάτες κι αγγούρια,              όλη μέρα μισόκλειστα παντζούρια                                              και Νέτφλιξ και κλιματιστικό                                                        και κακό παγωτό.

Καλοκαιρινή άδεια στην Αθήνα                                                  σημαίνει πως το highlight του μήνα                                          είναι μια συναυλία,                                                                      σημαίνει μπύρες, καπνό                                                              και κεφάλι θολό,                                                                            ιδρώτα στη σούφρα,                                                                  λιωμένη μάσκαρα να τρέχει στα μούτρα                                      κι εγώ άλλο ένα από χιλιάδες κορμιά                                          με τον ίδιο παλμό ψυχή και σώμα εν βρασμώ.

Καλοκαιρινή άδεια στην Αθήνα                                                  σημαίνει όνειρα, σχέδια, στόχους και πλάνα                                για την επόμενη χρονιά,                                                                να πάρω κουμπαρά                                                                        και τη ζωή μου πιο σοβαρά,                                                        να κάνω διακοπές με δυο ζουμερά χείλη,                                  να ψάχνω στην άμμο να σου χαρίσω ένα κοχύλι,                        να φαντασιώνομαι τη βρώμα του πετρελαίου                              να τρυπώνει από τα ρουθούνια                                                  και να ζαλίζει το κεφάλι σε κάποιο κατάστρωμα μεσοπέλαγα εκεί που όλα τα ενδεχόμενα                                                      είναι σαν τις καρδιές και τον ορίζοντα                                      ανοιχτά.