Άρης Ναζεράι

Ποια είναι εκείνη η εποχή;

Ποια είναι εκείνη η εποχή που περιμένουμε όλοι;
Ποια είναι εκείνη η εποχή που έχουνε γραφτεί τραγούδια, ποιήματα ακόμα και μυνήματα σε τοίχους;
Ποια είναι εκείνη η εποχή που μας βρίσκει να καθόμαστε πάνω σε βότσαλα να κοιτάμε τα ηλιοβασιλέματα;
Ποια είναι εκείνη η εποχή που τη μυρίζουμε, την αισθανόμαστε, την ακούμε και την γευόμαστε;
Ποια είναι εκείνη η εποχή που άφησε στη μνήμη μας χαραγμένους έρωτες;
Ποια είναι εκείνη η εποχή που τριγυρνούσαμε με μπύρες αγκαλιά, ιδρωμένοι και λαχανιασμένοι να φτάσουμε σε παραλίες και θέες;
Ποια είναι εκείνη η εποχή που μας κάνει κάθε χρόνο να παίρνουμε καράβια, να βρίσκουμε τους φίλους μας και να ξημερωβραδιάζουμε σε πανηγύρια και συναυλίες;
Ποια είναι εκείνη η εποχή που μας βρίσκει αγκαλιά σε καναπέδες με ανεμιστήρες και λίγα κουταλάκια με οικογενειακό παγωτό;
Ποια είναι εκείνη η εποχή που λαχταράμε να έρθει με μανία, λυπόμαστε που φεύγει αλλά ταυτόχρονα βρίζουμε που πρέπει να δουλεύουμε κατά τη διάρκεια της;
Αυτή η εποχή είναι το καλοκαίρι μας!
Και το καλοκαιράκι δεν το κάνει η ζέστη, δεν το κάνει η θάλασσα.
Το κάνει η ατέλειωτη αναζήτηση της απόλαυσης που μας οδηγεί στο να δημιουργούμε φιλίες, εμπειρίες, μπας και αφήσουμε κάτι στο μυαλό μας χαραγμένο να έχουμε να θυμόμαστε όταν θα μας βρίσκουν οι χειμώνες κλειδωμένους πίσω από τα γρανάζια της ζωής.