Οι κρυάδες του Αυγούστου, τα μυξομάντηλα, τα φούξια σκράντσυ, κοτόσουπα για τις δύσκολες ώρες και ένα αστικό χάος -στο μυαλό μου μόνο- γιατί οι δρόμοι αδειάσανε. Η Αθήνα στο αυγουστιάτικο μέλλον, μικροσύμπαν και σύμπτυγμα είναι μια Αθήνα καραντινάτη, μια Αθήνα για τους Αθηναίους φτωχομπινέδες και τους κύριους κατοίκους που βλέπουν την παραλία με τα κιάλια δεν έχουν ούτε κάρο, ούτε πατίνι, ούτε σπίτι και κάνουν ηλιοθεραπεία σε μπαλκόνια παρέα με τα γατιά τους μετά μουσικής από το invertor του aircondition. Κάνουν solarium με τα φύλλα των ηλιακών θερμοσιφώνων και σπεύδουν να κάνουν τη βόλτα τους πετώντας τα σκουπίδια, οργανικά και ανακύκλωση.

Η μπουγάδα είναι δύσκολη υπόθεση τον Αύγουστο. Τα ρούχα ποτίζουν από τον καυτό ιδρώτα που πρώτα τσούζει τα μάτια και ύστερα καταβρέχει το δαντελωτό εσώρουχο που φοράς στο σαλόνι με το κλιματιστικό να καίει. Το καλό παγωτό 1+1 από το Κρητικός market που παίρνεις αγκαλιά βλέποντας για άλλη μια φορά Fleabag να ταυτιστείς. Sex, δράμα, horror όλα αυτά μαζί στο θερινό σινεμά ΗΛΕΚΤΡΑ, 2' λεπτά κυριολεκτικά από το σπίτι σου να πεις ό,τι κάτι έκανες, ζιγκ ζαγκ στο δρόμο της επιστροφής από τις κατσαρίδες κι ύστερα να κλειδαμπαρωθείς μέχρι να επιστρέψουν οι τάχα μου φίλοι σου που σε πρόδωσαν και αποδήμησαν εκ των Αθηνών.