Αυτή η μαγεία του θερινού σινεμά
μια ταράτσα στο κέντρο της πόλης
που ο χρόνος σταματά
σαν σε ταινία του '80.
Οικογένειες, ζευγάρια, άνθρωποι μόνοι
ένα μικρό κυλικείο στη γωνία
καρέκλες τύπου σκηνοθέτη
πατατάκια, ποπ κορν, αναψυκτικά, μπύρες
τα τζιτζίκια
ο θόρυβος της πόλης από κάτω
η βουή του δρόμου
τα αυτοκίνητα
οι παρέες των παιδιών, των εφήβων που έχουν τελειώσει το σχολείο
και κάνουν βόλτες μέχρι αργά
ένας σκύλος που γαυγίζει
γλαστράκια με βασιλικό για τα κουνούπια επάνω στα τραπεζάκια
και σε μια γωνιά
ξεπροβάλλει
και ανεβαίνει
σιγά - σιγά
όλο και πιο ψηλά
το φεγγάρι
πανσέληνος
να κάνει παρέα στα λιγοστά αστέρια που
φαίνονται στον νυχτερινό ουρανό.
Θέσεις κενές
η πόλη έχει αδειάσει
αλλά αυτή η μαγεία του θερινού σινεμά
αυτή
είναι πάντα εκεί
στους βασιλικούς
στις καρέκλες
στο μικρό κυλικείο. 

Η μαγεία του θερινού σινεμά
είναι πάντα εκεί
στη φωνή του πρωταγωνιστή
στη μουσική
στο βλέμμα των κομπάρσων
στην κορμοστασιά των "δεύτερων" ηθοποιών
στα ηχητικά εφέ.

Αυτή η μαγεία του θερινού σινεμά
είναι πάντα εκεί
σαν σε ταινία του '80
ακόμα κι αν η ταινία είναι φετινή
ακόμα κι αν είναι η πρώτη ταινία που γυρίστηκε
ακόμα κι αν είναι βωβή
πάντα εκεί.