
namaste
Ήταν

Καλοκαιρινά μεσημέρια,
σφοδροί έρωτες,
χαμένα μεροκάματα για δύο ματιές ακόμα μαζί.
Σε θέλω πολύ, εγώ πιο πολύ.
Κάτω από τα στρογγυλά τραπέζια του καφενείου.
Έλα μετά και μιλά μου για θρησκείες και Ιερά
να σου πω κι εγώ για τα χέρια του όταν άναβαν τσιγάρο
και με κολλούσαν πάνω του .