Να ατενίζεις την ανατολή και το ηλιοβασίλεμα.
Να βαδίσεις στα ίδια μονοπάτια που βάδισαν
οι πρόγονοί μας, χιλιάδες χρόνια πριν.
Να νιώσεις το νερό να χαϊδεύει το γυμνό κορμί σου
και να γλείψεις το αλάτι απ' τα χείλη μου.
Να χορέψεις κάτω από τον έναστρο ουρανό
και να μοιραστείς τις ιστορίες σου μ' αγνώστους
γύρω απ' τη φωτιά.
Άσε τα μάτια σου να κλειδώσουν στα δικά μου
και να χαθούν στις ίριδες τους
ενώ οι καρδιές μας θα χορεύουν αιώνια
σαν λιβελούλες στην αρχαία πόλη πάνω στον λόφο.
Στράγγιξε κάθε σταγόνα της ζωής
σαν να 'ταν το νέκταρ των Θεών
γιατί ο ήλιος θα συνεχίσει να ανατέλλει και να δύει
για δισεκατομμύρια χρόνια
μα τα θνητά κορμιά μας θα ξαναγίνουν ύλη
και οι περιπλανώμενες ψυχές μας θα επιστρέψουν
και πάλι στο σύμπαν.