Απέναντι από την Ίμβρο, η εξερευνήσος

κάπου κρυμμένοι από οτιδήποτε
ένα νησί που σου επιτίθεται.
Γύρω γύρω όλοι και στο κέντρο το βουνό
μεγαλεπήβολα μας προστατεύει ή μας βάζει σε κινδύνους
για να τσιγκλήσει τον μαλθακό εαυτό μας,
μεσημέρια στις βάθρες και ηλιοβασιλέματα στη θάλασσα.
Γιατί εδώ ο κανόνας αντιστρέφεται:
Πρώτα το γλυκό μετά το αλμυρό -νερό-.
Εδώ ξυπνάνε ένστικτα.
Εδώ κοιμούνται τα πρέπει.
Εδώ…
δεν ξυπνάμε ποτέ.
Κοιμόμαστε απ' την αρχή ως το τέλος
γιατί μόνο σε όνειρο μπορεί να είναι αυτό το μέρος
που φυλάει τους ονειροπαρμένους λίγο πριν γυρίσουνε
υπνωτισμένοι στη χειμερία νάρκη τους
από Σεπτέμβρη.